ای به جمع انبیا بالا نشین
حلقه اهل نبوت را نگین
خاتم تایید ادیان خدا
فتح باب عشق ختم المرسلین
از همه معشوقه ها معشوق تر
در میان عاشقان عاشق ترین
دلنوازی دلنوازی دلنواز
نازنینی نازنینی نازنین
یا محمد صاحب خلق عظیم
یا محمد رحمت اللعالمین
بر لبان تو تبسم دلربا
از زبان تو تکلم دل نشین
در سکوتت صد سخن حرف عمیق
در نگاهت نطقهای آتشین
می زنی خنده به روی بردگان
می شدی با مستمندان هم نشین
سنگفرش مرقد سرسبز تو
آسمان آبی عرش برین
می گذارد سر به خاک راه تو
تا رود معراج جبریل امین
هر که با پای دل امد سوی تو
شک ندارم می شود اهل یقین
تا ببینی خویش در آینه
می شوی محو امیرالمومنین
من کجا و مدح تو باید گذاشت
در کنار نام خوبت نقطه چین
حرف من این مصرع پایانی است
با نگاهت کن مسلمانم همین
روح هستی در میان بستر است
لحظه های اخر پیغمبر است
گوشه ای گرم نیایش با خدا
می برد بالا علی دست دعا
اهل بیت خویش را با اشک و آه
در وداع آخرین دارد نگاه
گاه گوید با علی از غسل و قبر
درد دل با چاه و مظلومی و صبر
گاه گوید با حسن رازی مگو
گاه گوید با غم و درد و محن
غم مخور هستی من زهرای من
بعد من حامی دست حق شوی
اولین کس تو به من ملحق شوی
بعد من اجر رسالت هیزم است
هستی ام در آتش نا مردم است
آسمان را رنگ نیلی می زنند
بین کوچه بر تو سیلی می زنند