آموزش مداحی - جلسه مذهبی فرهنگی انصار الرضا (ع) مشهد مقدس

اشعار مداحی- آموزش مداحی و مباحث فرهنگی سیاسی و اجتماعی

آموزش مداحی - جلسه مذهبی فرهنگی انصار الرضا (ع) مشهد مقدس

اشعار مداحی- آموزش مداحی و مباحث فرهنگی سیاسی و اجتماعی

سرود و مدح زیبا برای امیر المومنین حضرت علی (ع)

یا علی یا علی مالک  ملک دلی

نام زیبای تو شد رافع هر مشکلی

یا علی یا مولا ای نگار زهرا

یا حیدر یا حیدر یا مرتضی

ای به گل رنگ و بو  وز تو بلبل نغمه گو

ساقیا یک دم بیا همره مستان بگو

یا علی یا مولا ای نگار زهرا

یا حیدر یا حیدر یا مرتضی

یا علی یا علی دست ما دامان تو

ای سخا ای کرم چشم ما احسان تو

یا علی یا مولا ای نگار زهرا

یا حیدر یا حیدر یا مرتضی

غزلی نذر حضرت مولا برگرفته از وبلاگ پرسه در خیال

مولای ما نمونهء دیگر نداشته است

اعجاز خلقت است و برابر نداشته است

وقت طواف دور حرم فکر می کنم

این خانه بی دلیل ترک برنداشته است

دیدیم در غدیر که دنیا به جز علی

آیینه ای برای پیمبر نداشته است

سوگند می خورم که نبی شهر علم بود

شهری که جز علی در دیگر نداشته است

طوری ز چارچوب در قلعه کنده است

انگار قلعه هیچ زمان در نداشته است

یا غیر لافتی صفتی در خورش نبود

یا جبرِِییل واژهء بهتر نداشته است

چون روز روشن است که در جهل گمشده است

هر کس که ختم نادعلی بر نداشته است

این شعر استعاره ندارد برای او

تقصیر من که نیست برابر نداشته است

شاعر :سید حمیدرضا برقعی

فقط حیدر امیرالمومنین است برگرفته از وبلاگ شیب الخضیب

دلم تا از مسیر عشق رد شد

به اشعارم نظر بی حصر و حد شد

کسی که گفت ذکر یا علی را

امین قل هو الله احد شد

که مولا عشق رب العالمین است

فقط حیدر امیر المومنین است

اگر از عشق او بیگانه باشم

ضرر کردم پی میخانه باشم

اگر عشاق را دیوانه خوانند

همان بهتر که من دیوانه باشم

مساوی نام مولا با یمین است

فقط حیدر امیر المومنین است

علی در مکتبش صد یاس دارد

طلا ، یاقوت ، دُر ، الماس دارد

مگو سقای لب تشنه محال است

ابالفضل از علی میراث دارد

علی ذکر یل ام البنین است

فقط حیدر امیرالمومنین است

کتاب مرتضی صدها ورق داشت

فلق از عشق او رنگ شفق داشت

همین روح القدس که هست مشهور

به ذکر یا علی روح و رمق داشت

نگارم زینت عرش برین است

فقط حیدر امیرالمومنین است

اگر خواهی که یابی احترامی

میان مردمان باشی گرامی

بیا و بر در این خانه بنشین

غلامی کن غلامی کن غلامی

بدان ارباب ما شاه زمین است

فقط حیدر امیرالمومنین است

می افتد قیمت یاقوت و گوهر

می افتد هیبت طوفان و تندر

می افتد کاخ هر شاه ستمگر

نمی افتد تلاطم های حیدر

چرا ؟ چون عشق مولا آتشین است

فقط حیدر امیرالمومنین است

الا که مست عین و شین و قافی

اگر قبر شهیدان را شکافی

از آنان هم بپرسی رمز ایمان

فقط گویند یک جمله ست کافی

تمام اعتقاد ما همین است

فقط حیدر امیر المومنین است

منم ریزه خور دربار زینب

سلامم بر همه انصار زینب

نمی خواهم پزشک و قرص و دارو

خوشم چون که شدم بیمار زینب

تمام حرف این علامه این است

فقط حیدر امیر المومنین است

مدح مولا امیر مومنان علی (ع)

من از ازل به مهر علی خو گرفته ام

درس خداشناسی ونیرو گرفته ام

ار مرشد طریقت خود شاه لافتی

خوی محبت از کرم او گرفته ام

در پرتو هدایت و نور ولایتش

با دست وی زدامن یاهو گرفته ام

تفسیر و شرح آیة والشمس والضحی

من از جمال یار نکو رو گرفته ام

نازم برشتةکه میان من و علیست

به به عجب طریقة نیکو گرفته ام

مشق صفا و صدق و محبت به جز علی

اندر جهان من از که و از کو گرفته ام

من بوی عطر گلشن توحید را ازل

از روی عطر این گل خوشبو گرفته ام

با کشتی شکسته ز گرداب یا علی

در ساحل نجات تو پهلو گرفته ام

ایدست حق بگیر زدستم کاروان

وامانده ام بسوی درت رو گرفته ام

شاهان نیازمند در تو من گدا

از دامن شهنشه دلجو گرفته ام

واهب بهوش باش علی کان رحمت است

من حل مشکلات خود از او گرفته ام

تا بر لب خویش نام حیدر داریم

کی بیم ز دشمن ستمگر داریم

 از مهر علی و یازده فرزندش

ما، گِردِ دیار خویش سنگر داریم


منبع:سایت شیعتی

اشعار مدح مولا علی(ع)

شعری در مدح مولا علی

اشعار زیر از وبلاگ اشعار فاطمی اخذ شده است.


علی  آن    شیر   میدان   شجاعت                 علی آن  مظهر  زهد  و  عدالت

همان   سرچشمه   علم  و  فضایل                به آن زیبا ترین شکل و  شمایل

علی    دریای   علم     بیکران ها                 که  بود  آگه   به  راه  آسمانها

شب  و  تنها  و   نخلستا ن  کوفه                  ز  نامردی   آن   مردان   کوفه

دلش  غمگین ز  رنج   روزگاران                 ز  سستی  و  ز  بد عهدی یاران

ز  تنهایی چو سر در چاه می کرد                   ز غم ها  شکوه ها و آه می کرد

چه  می گفتا  به  شب  اندر نهانی                  به  چاه  از   ناله های  آسمانی

دعا می خواند و آنجا داد  می زد                   ز درد و رنج و غم فریاد می زد

به   یاد  اشک آن  زهرای   اطهر                 ز فقدان و  ز  دوری پیمبر(ص)

به   یاد    فاطمه    قلبش   گرفته                  ز ناچاری غمش  در  دل نهفته

همان  ام الحسن  ،  ام  الحسینـش                گل   یاسش   و   ام الزینبـینـش

به یاد  محسن  آن   طفل  شهیدش                 که  لعنت باد   بر  قاتل  عنیدش

نماند  از   بهر  او   یاران   چندی                 بجز   قدر   کم  و  تعداد   اندی

سه تا ماندند زاصحاب پیمبر(ص)                  فقط   مقداد  و  سلمان و ابوذر

به  یاد   مالک   اشتر  که  مردی                  چو  او  هرگز  نبود اندر نبردی

علی   زیبا ترین   نام   دو   عالم                   علی   اولی ترین    اولاد    آدم

علی   آن   اولین   مر  د مسلمان                 که در جانش نشسته نور ایمان

به سیزده سالگی بهر پیمبر(ص)                   ولی گشت ووصی گشت وبرادر

علی   آن   وارث   علم      نبوت                  علی  آن   صاحب   حق  امامت

علی    معنای     عشق    آفرینش                 چراغ   روشن   تقوا  و   بینش

چرا می رفت   نخلستان      کوفه                  ز  نامردی   آن   مردان   کوفه

به نخلستان  دور  کوفه  می رفت                  ز  جور  مردمان کوفه می رفت

به  شب   آن   ناله های  آسمانی                  به اشک  و  ناله های  آنچنانی

غمش  پنهانی اندر   چاه می گفت                  اگر شادی  بدی  با ماه می گفت

به  هر جنگی  که با کفار می شد                   چو شیران حیدر   کرار می شد

ز تنهایی چون سرمی کرد در چاه                  ز  غم های  دل و از غصه و آه

اگر  چه  در زمین   تنها ..... بود                   به  راه   آسمان ها   آشنا   بود

به  یاد  رنج  زهرا گریه  می کرد                  ز فقدان   پیمبر  مویه  می کرد

---------------------------------------------------------------------------

پیمبر   کز  خلایق    برترین  بود                   بدانستی   که  حج  آخرین  بود

چو   در  خاک  غدیر  خم رسیدند                   بکردند  صبر  تا مردم  رسیدند

تمام   حاجیان  را   جمع    کردند                  سخن های فصیحش سمع کردند

سپس  دست  علی  بالای سر کرد                  وصیت  کرد و  گفتارش اثر کرد

که هر کس را که  من مولای اویم                 ز  بعد  خود  علی مولاش گویم

که هرکس دست من بالای اوهست                 ز بعد  من  علی مولای اوهست

وصی   باشد   برایم   هم    برادر                  ولی   بهر   شما   مولا و رهبر

ز   گفتار   نبی    طاعت    نمودند                 تمام   حاضران   بیعت   نمودند  

چو  پیغمبر  برفت   از   دار   دنیا                  دل   مولا   شکست  از کار دنیا

ولی   انداخت   رسم   بی    وفایی                 میان   امت   و   مولا   جدایی !

ضمان  و  بیعت  خود را  شکستند                 ز قدرت  دست  او کامل   ببستند

خلافت  را  ز  دست   او    ستاندند                 شتر  در خانه ای  دیگر نشاندند

ز  دست  او  حکومت   را   گرفتند                 همه   زین   ماجرا  اندر شگفتند

علی کز علم و حکمت هیبتی داشت                خلافت کی به نزدش قیمتی داشت

خلافت  را به  نزدش قیمتی  نیست                 به قدر لنگه کفش کهنه ای نیست

تمام  همّ  و  غمّش  بهر  دین   بود                که  دستورات قرآن کی چنین بود

سکوتش   بهر  حفظ    دین  اسلام                 که  تا  شاید  بماند  شیعه  را  نام

چنانکه  خاری   اندر چشم  او  بود                و  یا  یک  استخوانی در گلو  بود

سکوت ازشیرغران بس عجیب است             چرا؟ چون بین یارانش غریب است

بگفتا    صبر   کردم   بهر    دینم                   که  پیغمبر(ص)   بفرمودی  چنینم

نصیبش   گشت   در  آخر  شهادت                 به  مسجد  هم  به  محراب عبادت 

زیباترین رسم قدیمی

فرهنگ ما بالاترین فرهنگ دنیاست

تا روز محشر مکتب عشاق برپاست

بر پرچم حزب خدا این جمله انشاست

                                                 عشق علی از واجبات هر سجود است

                                                 بر منکرش جنات ممنوع الورود است

حیدر به درس معرفت آموزگار است

در سرزمین عشق و عرفان شهریار است

با کاروان فاطمیون همقطار است

                                                راه علی حق است دور از حقه بازی است

                                                اسلام بی نور ولایت، صحنه سازی است

دیوان او پر شد ز اشعار الهی

پرونده اش حتی ندارد یک سیاهی

عالم ندیده همچو مولا پادشاهی

                                               پیراهنش کهنه، ولی خوشبو به مُشک است

                                              هر شب غذای سفره اش یک نان خشک است

حیدر بلند آوازۀ قوم عرب بود

طعم کلامش، بهتر از طعم رطب بود

او بهترین شاگرد دانشگاه رب بود

                                               وقتی خدا از نمرۀ او مطمئن شد

                                               مولای ما فرمانروای انس و جن شد

شاٌن علی بالاتر از هر ارزیابی است

شب های پر راز و نیازش آفتابی است

در امتحان عشق، حق داده به او بیست

                                              گر چه کلام منکرانش پوچ و زشت است

                                              مزد تمام نوکران او بهشت است

کاری که حیدر کرد از کس بر نیاید

با گوشۀ چشمی گره را می گشاید

گفته نبی مادر دگر چون او نزاید

                                              نصب است بر طاق فلک، عکسی ز رویش

                                              حتی یهودی هم مسلمان شد ز خویش 

حیدر کرامت را عجب تفسیر کرده

سقف خراب عشق را تعمیر کرده 

رویای مردی را چه خوش تعبیر کرده

هر شب یتیمان عرب را سیر کرده

                                              طفلی که در شهر علی بی خانمان بود

                                              شرمنده از بابای بی نام و نشان بود

شیعه، مرام و مسلک و میراث مولاست

صدیقۀ کبری عروس و یاس مولاست

اسماء ما در دفتر عباس ِ مولاست

                                               شکر خدا مست امیرالمومنینیم

                                               مجنون نامی ِ یل ِ ام البنینیم

عشق علی روح است و ریحان است و جان است

یک نردبان بین زمین و آسمان است

انصافاً این حصن حصین ،خط امان است

                                               هر کس مسیر مرتضی را طی نموده

                                               در روز محشر ، عاقبت بر خیر بوده

آقای ما داده نمک بر سفرۀ غم

آقای ما در قبضه اش دارد جهنم

آقای ما دم داده بر فرزند مریم

                                              نقش و نماد شاه ما یک شال سبز است

                                              هر ثانیه ، ذکر علی ، آوای نبض است

بزم محبت را امامم سور و سات است

ذکر علی ، اکسیر حق آب حیات است

بی شبهه نام مرتضی رمز نجات است

                                              مشکل گشایِ شیعیان عالمین است

                                              او همسر زهرا و بابای حسین است

زیباترین رسم قدیمی، مکتب اوست

عیسای مریم گرم در تاب تب اوست                                           

عالم فدای خنده های زینب اوست

                                              این مذهب شیعه فقط یک نکته دارد

                                              بی عشق زینب زندگی معنا ندارد

منبع:وبلاگ مجانین العباس

                                                                                 

یا علی

با عشق علی(ع) عقل وشعورم بدهند

بانام علی(ع) ز پل عبورم بدهند

چون شیعه مرتضی علی(ع) هستم من

در سفره فاطمه (س) حضورم بدهند

یاعلی

جز پای علی تا ابدالدهر ردی نیست

تکیه به علی کن که به جز او مددی نیست

رستم که از او دم زده فردوسی طوسی

در پیش علی رستم دستان عددی نیست

یازهرا

از بارقه عشق چنان سوخته ام

کز سوختنم عاشقی آموخته ام

نامردم اگر منت مردم بکشم

من دیده به زهرا و علی دوخته ام

تاج گل (یا علی مولا)

یک قبله دارند عاشقان آنهم علی المرتضاست

یک شمع دارند عارفان آنهم علی المرتضاست

یک جلوه دارد این جهان آنهم علی المرتضاست

یک روح دارد شیعیان آنهم علی المرتضاست

یک راه دارد رهروان آنهم علی المرتضاست

                                 یک نابغه دارد زمان آنهم علی المرتضاست

قدسی شجر نیکو ثمر والا گهر صاحب نظر

فرخنده فر بهجت اثر احمد سیر قرص قمر

هم دادور هم داد گر قدرت قدر فخر بشر

هم نامور هم تاجور هم صاحب تیغ دو سر

بر خرمن هر خیره سر ریزد ز تیغ خود شرر

                                 یک یل فقط دارد یلان آنهم علی المرتضاست

شمس الضحی بدر الدجی میر هدی نور خدا

هم مقتدا هم رهنما هم ابتدا هم انتها

هم دلربا هم دل گشا خیبر گشا مشکل گشا

هم بی ریا هم با صفا هم با حیا هم با وفا

هم کیمیا رمز دوا سر شفا راز بقا

                                 یک راز دارد قدسیان  آنهم علی المرتضاست

 هم با حسب هم با نسب هم بوالعجب کنز ادب

هم منتخب هم منتصب هم منتجب محبوب رب

دور از طرب در تاب و تب صدها دعا در زیر لب

فیض رجب فخر عرب با ذکر رب هر نیمه شب

بهر یتیمان عرب او می برد نان رطب

                                 یک یار دارد بیکسان آنهم علی المرتضاست

لشکر از او سنگر از او خیبر ازو کشور ازو

محشر ازو کیفر ازو باور ازو داور ازو

زمزم ازو تسنیم ازو کوثر ازو ساغر ازو

مسجد ازو محراب ازو طاعت ازو منبر ازو

بوی خوش گلزارها مجمر ازو عنبر ازو

                                 یک تاج گل دارد شهان  آنهم علی المرتضاست

بی مثل در روی زمین پیرایه عرش برین

شاگرد ختم المرسلین استاد بر روح الامین

بنت اسد را نازنین ناز آفرین راز آفرین

عزمش متین و آهنین حصن حصین یعصوب دین

شد قبله اهل یقین مولا امیرالمومنین

                                 یک میر دارد مومنان آنهم علی المرتضاست

سیر الی الله راه او روشن دل آگاه او

قرآن کتاب الله او ایمان تجلی گاه او

خندق نمایشگاه او بنگر به عز و جاه او

کعبه ولادتگاه او مسجد شهادتگاه او

عشاق خاطرخواه او شاگرد دانشگاه او

                                  یک پیر دارد ملک جان آنهم علی المرتضاست

او قاسم النار است وبس حق را طرفدار است وبس

او محرم یار است وبس آگه ز اسرار است وبس

تنها علمدار است وبس سالار و یردار است وبس

او خصم اشرار است وبس او مرد پیکار است وبس

مظلوم ادوار است و بس محروم اعصار است و بسگ

                                یک سرو دارد بوستان آنهم علی المرتضاست

نام علی پیرایه ام حب علی سرمایه ام

من تاجری بی مایه ام با عترشیان هم پایه ام

ای خاکیان افلاکیان من با علی همسایه ام

                                «خوشزاد» دارد یک نشان آنهم علی المرتضاست